Ook biologische dieren mogen behandeld worden met antibiotica. Maar, antibiotica wordt pas gebruikt als het écht niet anders kan. De boer gaat namelijk eerst op zoek naar een natuurlijk geneesmiddel voor zijn dieren.

Om ervoor te zorgen dat er zo weinig mogelijk antibiotica gebruikt wordt, zijn er strenge regels:

• Preventief gebruik van antibiotica en synthetische geneesmiddelen is verboden.
• Per jaar zijn maximaal drie behandelingen met antibiotica en synthetische geneesmiddelen toegestaan.
• Voor dieren met een levensduur korter dan één jaar is één behandeling het maximum.
• Bij het gebruik van diergeneesmiddelen geldt twee keer de wettelijke wachttermijn. Als geen wettelijke wachttijd is bepaald, geldt een wachttijd van 48 uur.
• Bij de behandeling van ziekten hebben natuurlijke (fytotherapeutische) en homeopathische middelen de voorkeur. Als deze middelen niet doeltreffend zijn en toch behandeling nodig is om pijn of lijden van een dier te voorkomen, mag onder verantwoordelijkheid van een dierenarts een gangbaar geneesmiddel gebruikt worden. Het is dus niet zo dat biologische dieren helemaal geen antibiotica mogen hebben. Als dieren - volgens de dierenarts - antibiotica nodig hebben omdat ze anders niet herstellen of pijn lijden, mogen ze antibiotica krijgen.